Pożyczyłam Cię

Pożyczyłam Cię od świata
na trochę...
na jakiś czas...

Ubrałam
w myśli pogubione,
skrywane głęboko
sny
/którym lekko teraz
na wietrze/,
w pragnienia
ciepłe
i bezwstydne,
nadzieje,
przywiędłe już nieco,
/ale odświeżyć je można
i będą jak nowe/.

Złudzenia
włożyłam w butonierkę,
prawdziwie
naśladują spełnienie.

Więcej...i więcej szczęścia !

Ze świata,
przez niedomknięte drzwi
rozsądku
przenika chłodny
strach
o dwóch twarzach ;
cyrkowego kpiarza i...
egzekutora komornika.