Wezuwiusz

Wielki znicz nad Pompejami
odprawia Zaduszki
nad umarłym miastem.
A Ty
wnosisz na butach pył
dwudziestego wieku
w domostwa sprzed dwóch tysiącleci.

Popełniasz świętokradztwo,
burzysz spokój gipsowym odlewom.
Kolorowe freski na ścianie,
kamienny portal wokół drzwi,
wskrzeszają czas swoją pamięcią.

Ci, po których nawet ślad
wyparował
obecni są nadal:
w bruku ulicznym,
w rzeźbach bez rąk,
w pustce domów.

Wypełniają tłumem amfiteatr
bezgłośnie głosząc swoje role,
w łaźniach bez wody
zmywają swoje winy,
bez słów przemawiają do współczesnych.

W powietrzu wisi ich strach,
niewidzialny popiół pada,
zasypuje psa walczącego z łańcuchem...