1 listopada

(Tym, co odeszli?)

Znicze ogrzewają
samotność grobów.
Nieuchwytna bliskość
Tych, co odeszli
jest jak przez szybę,
przez firankę,
przez sen?
A przecież byli? dopiero co?
?jakby wczoraj?
A gdzie są teraz ?
Może tuż obok,
może w nieskończoności,
a może wcale Ich już nie ma? ?
A miłość, co sięga poza grób ?
Czy Oni ją czują? odbierają? ?
(Kiedyś nas przecież kochali.)
Ta miłość została w nas i tęskni?
Czasem znajomy zapach
przechodzi obok.
(To tylko ta starsza pani,
zapala światło pamięci
na grobie męża).
Zamykam oczy
i przywołuję nadzieję
cichym szeptem:
?Wieczny odpoczynek
racz Im dać Panie??