Księga Gości

Dorotko, ileż w Tobie tkwi emocji i głebi, tak trzymaj!

Witam, spotkałyśmy się w lipcu 2009 w autobusie w drodze z Pieskiej Skały do Krakowa
(hasło - telefon i brak baterii). Wówczas otrzymałam od Pani adres strony www. 
Zatem weszłam, przeczytałam co nieco, spodobało mi się - i tematyka, i język literacki. 
Dalej wracam do Pani twórczości, podziwiając i delektując się. Życzę jeszcze wielu 
twórczych myśli i dziękuję za piękno żywego słowa!

Pani Doroto dziękuję za podarowany tomik wierszy, i ciesze się ze spotkania z Panią choć
dziwnie i niespodziewanie miało ono miejsce w szpitalu. Życzę szybkiego powrotu do zdrowia.
Otaczam modlitwą +

Ciesze sie Dorotko ze moge zapoznac sie z Twoja tworczosia literacka, tymbardziej ze obecnie
mieszkam w Stanach Zjednoczonych. Przeprowadzilam sie tu na emeryture do dzieci. Kiedys
pracowalam w szkole na Debnikach. Pozdrawiam, Ela.  

Pozdrawiam serdecznie.Też piszę ...na razie do szuflady. 
Może kiedyś nasze drogi się zejdą  

Poczytałam Twoje opowiadanie o podwórku na ul .Mikołajskiej 3.Powtórnie wczytałam się w
jego opisy i na ich podstawie uzupełnilam szkice do obrazu pod ty samym tytułem.
Prace malarskie mają się ku końcowi,myślę,że klimat tego przedsięwzięcia będzie trochę
twoim dziełem. Dziekuję za pokazanie "na żywo" tego magicznego miejsca.  

Pani twórczość ma bardzo osobisty charakter, co przejawia się zarówno w sposobie
ukazywania świata jak i w ukształtowaniu podmiotu wypowiadającego. Przeczytałem 
poezję i prozę z dużym zainteresowaniem. Szczególnie podobał mi się tomik wierszy 
"Moje 7 Światów". Jestem pod wrażeniem wierszy „krakowskich”, 
a najbardziej utkwił mi w pamięci ten zatytułowany 
„Kościółek świętego Wojciecha”. 
Dziękuję za tomiki przekazane siostrze, których jeszcze nie miałem w rękach, 
ponieważ się nie widzieliśmy, ale z góry cieszę się na dedykacje od Pani.
Pozdrawiam Panią serdecznie.  

Z przyjemnością czytam Twoje przemyślenia.Wzimny dzień dają ciepełko .. i zatrzymują na
chwilę w pędącym świecie.Wiesz Doroto,że na dziś dla mnie wiersz "kapliczka".. jest
refleksją.  

Może to co napiszę odkrywcze nie będzie, a tym bardziej nie sprosta wymaganiom zbyt wysokiej
poprzeczki postawionej przez moich przedmówców, ale.. dzisiaj po raz pierwszy skupiłam
uwagę na prozie.. Zawsze odstraszało mnie, że aż "tyle" trzeba czytać. Pewnie to skaza pokolenia
"obrazków". Fakt faktem, ale dzisiaj jakaś bliżej nieokreślona siła przyciągnęła mnie
właśnie do tego działu..i żeby już nie przedłużać.. chyba się tutaj rozgoszczę.
pozdrawiam!  

Dorotko.!! Wiersze twoje znam, wszak nie raz miałem okazje czytać je za nim zobaczyly je
rzesze czytelników na spotkaniach ZK. duże wrażenie na mnie zrobily opowiadania o Pawle i
twoimpobycie w szpitalu. Jakbym tam byl, czlowiek w masce ktory wybudzal cię z 
operacyjnego snu. Dotąd bylem fanem Twojej poezji, teraz także prozy. Proszę o więcej. 
Piotr/norem/ Rudnicki Złoty Klon to moj poetycki dom: -)