Księga Gości

Można patrząc na obraz widzieć tylko kolory farb,ale czytając słowa Twojej poezji zobaczyć
żywego człowieka.Dorotko dziękuję Tobie za otwarcie moich oczu.

Pani Dorotko swietnie Pani pisze a do tego jest Pani bardzo 
mila I ciepla osoba pozdrawiam
serdecznie 

Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy w Praszce i jej czytelnicy serdecznie dziękują Pani Dorocie
Lorenowicz za cudowne spotkanie z poezją i prozą, które miało miejsce w naszej bibliotece
06.05.2016r. Przybliżyła nam Pani Kraków, jego ulice, kamienice, mieszkańców, oraz
niepowtarzalną atmosferę tego miasta. 
Bardzo dziękuję  Jadwiga Czszek

Dzięki Dorotko,że przywołałaś wspomnienia (jeszcze ciągle żywe w mojej 
głowie i w sercu)
tego cudownego czasu spędzonego w gościnnym domu 
domu Ewy i Kazika Ż. w Śliwiczkach wśród
przyjaznych,mądrych, twórczych, 
interesujących i pięknie różniących się kochanych
ludzi.Takie spotkania to 
skarbnica wiedzy, niepowtarzalnych przeżyć płynących z poezji, muzyki
i 
innych sztuk pięknych. Tak wiele się działo ciekawych zajęć, spotkań

literacko-muzycznych,fotograficznych, wycieczek i innych atrakcji,że nie 
wystarczyło mi czasu
na malowanie obrazów tam na miejscu w przepięknych  
plenerach borowiackich. Ale nie żałuję.
Już tęsknię i czekam na kolejne 
spotkania ze sztuką w tak zacnym gronie przyjaciół, bo bez
nich trudno byłoby 
żyć. Buziaczki!!!

Dorotko! Tyle ciepła w Twojej wakacyjnej relacji, że zima nic nam nie zrobi! A latem.........do
zobaczenia!

Dziękuje za dzisiejsze spotkanie i "Moje 7 Światów "  Dziś biorę do poduszki. 
Mam nadzieje
na następne spotkania i usłyszenie poezji czytanej przez autora
Ewa Gregoraszczuk

Jestem wdzięczny za dar serca ofiarowany przez Panią w formie poezji dla naszych rodaków z
Raszkowa w Naddniestrzu. 
Bardzo dziękuję i zapraszam do Raszkowa, \"Sienkiewiczowskiego
Raszkowa\".
 Marek Pantuła

Bardzo ciekawa i inspirująca treść. Pozdrawiam

Dorotko
Jestem zauroczona! Dzisiaj (sobota) zamiast zająć się nadrabianiem zaległości

domowych po całym tygodniu niebywania w domu, czytam, czytam czytam...
Rodzina czeka na obiad, a
ja czytam.Żałuję,że nie wiedziałam wcześniej, że nie 
sięgnęłam, do Twojej
twórczości.Teraz to nadrobię, a obiad mogą sobie 
przygotować sami. Ja dalej czytam!
Mocno
całuję
Bożena Ochońska

Cieszę się wraz z Kamą, że odzyskaliśmy kontakt. Zaraz odwiedziliśmy też 
Twój blog.
Wspaniałe to. Dla mnie to tylko echo mojej pasji literackiej. 
Dorotko, nie pisze już. To, co
ciągle jeszcze plącze się w internecie, to 
publikacje, wstawiane przez redakcje czasopism,
gdzie publikowałem. 
Mam nadzieję, że przyjaźń, z ktorej cieszymy sie razem z Kamą nie musi
być 
w żaden sposób warunkowana naszą wzajemną tworczościa literacką. Myślę 
więc, że 
e-mail będzie dla nas odpowiedniejszy od blogu. 
A Ty, twórz, bo wiem, że to pasja, ktora
potrafi wpleść się życie i lepiej jej nie 
wyrywać, jeśli się z życiem nie
kłóci.
Serdecznie,Twoi przyjaciele - Kama i Krystian